Efsane Güzeller

Efsane Güzeller

Åžiir görülmez; ancak kalbe doÄŸabilir. Kalpleri titreten de, çizik çizik eden veya süsleyen de bir hissin ilhamıdır genellikle; bir zamanın akışı, bir ruh sıkıntısı yahut bir hazzın coÅŸmasıdır. Heykel gibi, resim gibi bütüne dayalı bir sanata dönüÅŸüveriyorsa söz, adı divan ÅŸiiridir onun. O ÅŸiir, soyut olanın peÅŸinde koÅŸarken somut olanı örnek gösterir; duygu için maddeyi, içsellik adına çevreyi kullanır ve lirizmi anlatırken de Leyla’lardan, Åžirin’lerden, Azra’lardan dem vurup onların yolunda Kays’ları, Ferhat’ları, Vamık’ları daÄŸlar delisine çevirir. Åžair ise  beyit denen söz katmanları arasında ince sanatkârların izini sürerken evvelce söylenenleri bilmek ve evvelce söylenenleri geçmek zorunda hisseder kendisini, hayallerini ve düÅŸüncelerini derinleÅŸtirdikçe derinleÅŸtirip giyindirir düÅŸüncelerine.