Buz Üstünde Yürür Gibi

Bedenini bir dünya haritası gibi dizlerime 
serip de yollar aradım yürümek için
İçime çekmek için hava, koklamak için çiçek 
ve bir kadın, yaşamı benimle bölüşecek
Sevdiğim şeyleri sevecek, bir incir ağacından 
damlayan süt dolarken memelerine
Çocuklar doğuracak, kara gözleri 
dünyaya bıkıp usanmadan sorular soran
Kendiyle yüzleşmekten çekinmeyen, doğayla 
ve insanla sonuna dek barışkın...
Yüzünü ak bir kitap gibi ellerimde 
açıp da umutlar aradım yaşama ilişkin
Uçurumların yamacında kök salacak ağaçlar 
boğulanlara uzanacak bir kol belki
Bunun için sevgilim, seninle başlattım bu şiiri.