ÇocukluÄŸun orada duruyordu, bir kapı Sevinç Çokum. Türk öyküsünün açık penceresi. Bazen nazlı bir tül. Bazen rüzgârda çarpılmış ses. Satır satır, harf harf yüklü. Türkçe, yaratıcı bir taÅŸtır onda. Tam anlamıyla taÅŸtır... İnsana tam göz hizasından bakarken akan hayattır gördüÄŸü. İnsanın eksik omzu...
aralığında; kapıya yazıyordun harfleri istekle.
Birisi, yüzü olmayan bir ÅŸekil, fener tutuyordu
sana... ÖÄŸretiyordu.
"Hadi öÄŸren öÄŸreneceklerini... Kolay deÄŸildir
hayat denilen bu kitabı okumak. Satır satır,
harf harf... Her harf iç kanatır! Hadi yüklen,
taşı bakalım harfleri, satırları...
Kendisiyle birlikte öykü de yeniden yazıldı.